O książce: 2002 / Fabuła powieści, od dawna zamieszczona w bibliotece internetowej Maksyma Moszkowa i dlatego znana już wielu osobom przed pojawieniem się gazety wydanie na pierwszy rzut oka przypomina pełną przygód baśń przypominającą przygody Dunno. Jednak „Pakator walizek” nie jest w żadnym wypadku książką dla dzieci. Wkrótce ukaże się wersja powieści przystosowana dla młodszych czytelników, ale ten gruby tom to wyrafinowana gratka dla dorosłych intelektualistów o nastawieniu naukowym i dalekich od średniego wykształcenia. W końcu, jak zauważa jeden z bohaterów książki, „czyjś umysł mieści się wszędzie, nawet w głowie. A dla niektórych nigdzie się to nie mieści.” W kolekcji walizek, które są zagnieżdżone jedna w drugiej, niczym lalki gniazdujące czy światy Kabały, znajdują się mieszkańcy walizek – ludzie ze zdejmowanymi głowami – „piórniki”, w które sama natura umieściła tak wiele rzeczy w pierwszym znaczeniu tego. Jest tak wiele słów, które nigdy nie zmieszczą się w głowie zwykłego człowieka w żadnym innym znaczeniu. Opanowując Walizki, budują swój świat, pewnie niszcząc wewnętrzne przegrody, ale nigdy nie wykraczają poza granice Ostatniej Walizki. Ich kultura opiera się na tym jednym tabu. Ale, jak wszystko na świecie, na razie. W końcu integralność „skórzanej kurtyny” zostaje naruszona, a mieszkańcy wychodzą na zewnątrz, prosto do mieszkania skromnego kolekcjonera walizek… A stało się to z jednego powodu: pewnego razu w „Walizkach” dysydent filozof Upendra i idealny obywatel, „syn ludu pracującego” Chemodas Autor nazywa tę powieść „księgozbiorem” w tym samym znaczeniu, w jakim tę definicję można zastosować do Biblii. Są też dodatki z „wybranymi fragmentami dzieł różnych autorów” i komentarze naukowe skrupulatnego Kompilatora, a nawet „Esej o życiu i twórczości Dmitrija Iwanowicza Mendelejewa” – w końcu, jak wiadomo, on też „ zajmował się walizkami”. Nie tylko po to, by napisać „fantasy naukową” (co samo w sobie jest przypadkiem bezprecedensowym), ale po Tolkienie tylko Lyashenko był w stanie stworzyć w jednej książce cały świat z własną nauką, filozofią i prawoznawstwem. „Kolekcjoner walizek” to jednocześnie zbiór zabawnych powiedzonek, utopii i dystopii, przygód gorszych od Guliwera i drobiazgowych szkiców życia codziennego (prawie cała akcja powieści rozgrywa się w pokoju Kolekcjonera). Logiczne paradoksy i chwyty, ciekawostki zarówno „wewnętrznego” (walizowego), jak i „zewnętrznego” ustawodawstwa (sama pisarka określa gatunek „The Suitcase Taker” jako „fantasy prawne”), problemy ideologiczne, a nawet miłosne zwroty akcji - wszystko jest zapakowane przez autora w walizki. Czytelnik może wydobyć to, czego potrzebuje, lub prześlizgnąć się po powierzchni. Olga Lyashenko jest autorką kolejnej „papierowej” książki „O niesamowitych ludziach” i znaną pisarką internetową, aktywną uczestniczką internetowego magazynu „Samizdat”. O. Lyashenko podzieli się z czytelnikami sekretami swojego internetowego życia w swojej nowej powieści, wstępnie zatytułowanej „ROVER-BOOK”. Nadieżda GORŁOWA „Gazeta literacka”», 2003.